دﻟـــــﻢ ﮔﺮﻓﺘـــــــــــــــﻪ
ﻣﺜـﻞ ﻫـــﻮای ِ اﺑــﺮی ِ ﺷﻬــﺮی ﺧﺎﻣـــﻮش
دﻟــــﻢ ﺗﻨـﮓ اﺳـﺖ
ﻣﺜـﻞ آﺳﻤـــــــــــــﺎن ِ ﺑــــــﯽ ﺳﺘــﺎره ی ِ ﺷـبی زﻣﺴﺘــــــﺎﻧـﯽ….
ﺣــﺎل ِ دﻟـــــــــــﻢ ﺧـــﻮب ﻧﯿﺴــﺖ
ای آرام ﺟــﺎن ِ ﻟﺤﻈـﻪ ﻟﺤﻈــﻪ ﻫﺎی ِ ﺗﻨﻬــــﺎﯾﯽ
ﺑﯿـﺎ ﺗﺎ ﮐﻤـﯽ ﺑـﺎ ﺗـــﻮ ﺻﺤﺒـﺖ ﮐﻨـﻢ
اﯾـﻦ روزﻫـــﺎ….
ﺧﺴﺘـــﻪ و ﺑـﯽ ﺣﻮﺻﻠــــــــﻪ ام
دﺳﺘـــﻢ دل ﺑﻪ دل ِ ﻧﻮﺷﺘـــﻦ ﻧﻤﯽ دﻫــــــــــــﺪ
درﮔﯿـــــــــﺮم….
ﺑﺎ ﺧــﻮدم ، ﺑﺎ دﻧﯿــﺎ ، ﺑﺎ ﺳﺮﻧﻮﺷـــﺖ ، ﺑﺎ ﻗﺴﻤـــــﺖ
ﺑﺎ آدم ﻫــﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺧـﻮد را اﻧﺴـــــــــﺎن ﻣﯽ ﺧﻮاﻧﻨـﺪ
اﻣﺎ ﺑــــــﻮﯾﯽ از اﻧﺴـــﺎﻧﯿﺖ ﻧﺒـــﺮده اﻧﺪ….
ﺑﺎ دوﺳﺘـــــــــــــﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ رﻧگ ﺑﺎﺧﺘـــﻪ اﻧـﺪ
ﺑﺎ ﻣﻬﺮﺑـــــــــــــــﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ پَـﺮ پَـﺮ ﺷــــﺪه اﻧـﺪ
ﺑﺎ ﻋﺸــــــﻖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﯾـﻦ زﻣـــﺎﻧﻪ ی ِ ﺑــــــــــﯽ رﺣـﻢ
اﺣﺴـــﺎﺳﺖ را ﻧـــــــــــــــــﺎدﯾﺪه اﻧﮕـــــﺎﺷﺘﻪ اﻧـﺪ ﻗﻠﺒـــﺖ را ﺷﮑﺴﺘـــــﻪ اﻧـﺪ
ﺻﺪاﻗـــــﺖ ﻫﺎ و وﻓـــــﺎداری ﻫﺎﯾﺖ را ﺑﻪ ﻫﯿـــﭻ ﮔﺮﻓﺘـــﻪ اﻧـﺪ
و اﻋﺘﻤــــــﺎد را زﯾـﺮ ﺳــــــﻮال ﺑــﺮده اﻧـﺪ
اﯾـﻦ روزﻫــــﺎ….
ﻧﻪ ﺣﻮﺻﻠـــﻪ ی دوﺳـــﺖ داﺷﺘــﻦ دارم
ﻧﻪ ﻣﯽ ﺧﻮاﻫـــــــﻢ ﮐﺴـﯽ دوﺳﺘـــــــــﻢ داﺷﺘـﻪ ﺑﺎﺷﺪ
اﯾـﻦ روزﻫـــﺎ ﺳـــــَــــﺮدم….
ﻣﺜـﻞ دی ، ﻣﺜـﻞ ﺑﻬﻤـــﻦ ، ﻣﺜـﻞ اﺳﻔﻨــــــﺪ
ﻣﺜـﻞ زﻣﺴﺘـــــــﺎن
اﺣﺴــــــﺎﺳـﻢ ﯾـﺦ زده
آرزوﻫـــــــــﺎﯾـﻢ ﻗﻨﺪﯾــــﻞ ﺑﺴﺘــﻪ
اﻣﯿــــــﺪم زﯾــﺮ ﺑﻬﻤــﻦ ِ ﺳــﺮد ِ اﺣﺴــﺎﺳﺎﺗﻢ دﻓــــــــﻦ ﺷـﺪه
ﻧﻪ ﺑﻪ آﻣـــــﺪنی دل ﺧﻮﺷــﻢ
و ﻧﻪ از رﻓﺘـــــنی ﻏﻤﮕﯿــﻦ
اﯾـﻦ روزﻫـــﺎ ﭘــُﺮ از ﺳﮑـــــــــﻮﺗـﻢ
ﺳﮑــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــﻮتی پُـــﺮ از ﻓﺮﯾـــــﺎد
اﻣــﺮوز اﯾـﻦ ﺳﮑـــــــﻮت ﭘــُﺮ ﻓﺮﯾــﺎد را
اﯾـﻦ ” آه ” ﻫــﺎ را
اﯾـﻦ درد و دل ﻫــﺎ را آورده ام ﭘﯿــﺶ ِ ﺗـــــﻮ
ﺗــﻮﯾﯽ ﮐﻪ در ﮐﺘـــﺎب ِ آﺳﻤــــﺎﻧﯽ ات
ﻧﻮﺷﺘـــﻪ ای
” قُـﻞ هُــﻮَ اﻟﻠـﻪُ اَحَــﺪ ”
ﺑﮕـــﻮ اوﺳــﺖ ﺧــﺪای ﯾﮕـــــﺎﻧﻪ….
ﭘـﺲ ﻣﯽ ﮔﻮﯾــــﻢ ﺑﻪ ﺗــﻮ
ای ﺧـــــﺪاﯾـﯽ ﮐﻪ ﻫﻤﭽــﻮن ﻣـــــﻦ
ﺗﻨﻬــــﺎﯾﯽ ﻫـﺎﯾﺖ را ﻓﺮﯾـــــﺎد ﻣﯽ ﮐﺸــﯽ
ﻣﯽ ﺧﻮانمَــــــﺖ ﺑﻪ ﻧــﺎم
ﭘـﺲ ﺑﺸﻨــــــــــــــــــــــﻮ آه ﻫــﺎی اﯾـﻦ دل ِ ﺷﮑﺴﺘــﻪ و ﺧﺴﺘـــﻪ را
و اﺟــﺎﺑـﺖ ﮐـﻦ ” اِﻫــﺪِﻧـﺎ اﻟصــﺮاطَ اﻟﻤُﺴﺘَﻘﯿـــــﻢ ” را
ﻫـــــــﺪاﯾﺖ ﮐـﻦ ﻣـﺮا
ﺑﻪ ﻫﻤـﺎن راﻫــﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاﯾــﻢ ﺑﻬﺘـــﺮﯾﻦ اﺳـﺖ
راﻫــﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺳـﺪ ﺑﻪ آﻏـــــــــﻮش ﺗــﻮ
ﺧﺴﺘــﻪ ام…. ﺧﺴﺘـــــﻪ….
ﺑﻪ ﻣــﻦ ﺟـــﺎﯾﯽ ﺑــــــــــــــــــــﺪه آﻧﺠـﺎ
ﺣـــــــــﻮاﻟﯽ ِ اﺑـــﺮﻫﺎ
دﯾـﻮار ﺑﻪ دﯾــﻮار ِ ﮐﻠﺒـــﻪ ی ِ ﺳﺘــــﺎره ﻫﺎ
آﻧﺠـﺎ ﮐﻪ ﻫﻤـــﻪ ﺟـﺎ ﻧـــــــــــــﻮر اﺳﺖ و ﻧﮕــــﺎر
ﻣﯽ ﺧﻮاﻫـﻢ ﺑﺨﻮاﺑـــــﻢ
ﻣﯽ ﺧﻮاﻫـــــــــــــــﻢ در آﻏــــﻮش ِ ﮔــــــــﺮمت آرام ﮔﯿــﺮم
ﻣﯽ ﺧﻮاﻫـﻢ ﺑﺎ ﺗـﻮ ﻋﺸـــــــــﻖ ﺑـﺎزی ﮐﻨـﻢ
ﻋﺸـــــﻖ ﺑـﺎزی ای از ﺟﻨــــــــــــﺲ ِ راز و ﻧﯿـــــﺎز
ای آرام ِ دل ، ﺑﻪ ﻣـــــــــــــﻦ ﺟــﺎﯾﯽ ﺑـﺪه
ﯾک ﺗﺨــــﺖ ﺧــــﺎﻟـﯽ
ﯾک دﻧﯿـــــﺎی ﺧـــﺎﻟـﯽ
دﻟــــﻢ ﮔﺮﻓﺘــــﻪ….
دﻟـــــﻢ ﺗﻨگ اﺳـﺖ
دﻟــــﻢ ﭘـــﺮواز ﻣﯽ ﺧﻮاﻫـﺪ
از زﻣﯿـﻦ و آدم ﻫـﺎﯾﺶ دﻟﮕﯿــــــــﺮم
ﻣﯽ داﻧــﯽ ؟!
آن روز دروغ ﮔﻔﺘــﻪ ﺑــــــــﻮدم
ﯾﻌﻨـﯽ ﮔﻔﺘــﻪ ﺑــﻮدم ﺣـــﺎل ِ ﻣـﻦ ﺧـــــــﻮب اﺳـﺖ
اﻣــﺎ ﺗــــﻮ ﺑــــــــــــــــــــــــــــﺎور ﻧﮑـﻦ.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
